.jpg)
Bir gün Abdülhâlık Goncdüvânî’nin huzûruna uzak yerden bir misâfir, biraz sonra da yanlarına, güzel sûretli, temiz giyimli bir genç geldi. Abdülhâlık hazretlerinden duâ isteyip hemen ayrıldı.
Misâfir;
Efendim! Bu gelen genç kimdi acaba? Gelmesi ile gitmesi bir oldu, dedi.
Abdülhâlık Goncdüvânî de;
“Bizi ziyârete gelip duâ isteyenlerden biri idi, buyurdu.
Misâfir hayret etti ve
(Efendim! Son nefeste îmân selâmeti ile gidebilmemiz için bize de duâ buyurur musunuz?) diye niyâzda bulundu.
Bunun üzerine Abdülhâlık Goncdüvânî hazretleri: (Her kim farzları eda ettikten sonra duâ ederse, duâsı kabûl olur. Sen, farz olan ibâdeti yaptıktan sonra duâ ederken bizi hâtırlarsan, biz de seni hâtırlarız. Bu durum hem senin, hem de bizim için duânın kabûl olmasına vesîle olur), buyurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder