"İslâmiyet bu asra uygun değildir." demek.
Kur'ân-ı kerîmi, mevlidi ve ilâhileri çalgı ile okumak. Dinimizce öğrenilmesi farz olan bilgileri öğrenmemek, öğrenmeğe lüzum görmemek. Sihrin "Büyünün" muhakkak tesir edeceğine inanmak. Tenâsühe, yani ölen insanın ruhunun başka birine, çocuğa geçtiğine inanmak. Zalim birine; "Âdil"demek. Haram işleyen birine, "Güzel yaptın." demek. "Müminin ağzının içine..." diyerek sövmek. Yabancı kadına şehvetle bakıp; "Güzele bakmak sevaptır." demek. Şarabın azına; "Az içersen günah olmaz." demek. Güzel bir bebek görünce, "Allah bu çocuğu özenip, bezenip yaratmış."demek. Kötülemek için, "Falanca Cennete girse, ben girmem." demek. "Kâfir olmak hırsızlıktan, yalancılıktan, hâinlikten iyidir." veya"Hıristiyan olmak, komünist olmaktan iyidir." demek. "Allah gökten bize bakıyor." veya "Allah göktedir." demek. Kabirdeki ve kıyâmetteki azaplara; "Akla, fenne uygun değildir." demek. "Namaz kılsam da kılmasam da ne farkeder." demek. "Helâl bana iyilik getirmiyor." demek.Allahın rahmetinden ümidini kesmek veya gazabından emin olmak. Müslümana kâfir demek. "Bu işte İlâhî şuuru görüyoruz.", "Allah ne kadar da mükemmel düşünmüş.", "Allah çok akıllıdır." demek. Allahü teâlâ için, "Düşünerek" veya "Hesap ederek" yahut "Plânlayarak yarattı." diyerek mahlûka benzetmek.Müslüman olan bir kimse, bunlar veya bunlara benzer küfre sebep olan birşey yaparak kâfir olursa, yani dinden çıkarsa, önceki ibâdetleri yok olur. İmanın gitmesine sebep olan şeyden tevbe etmedikçe, Kelime-i şehâdet söylemekle Müslüman olmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder