Eskiden müslümanlarla hıristiyanlar karışık yaşıyorlardı. Bir köyde bir müslüman ile bir hıristiyan arkadaş olmuşlar. Müslüman, arkadaşının iman etmesini istiyor; gel hak din bizimki diyor, hıristiyan da bizimki hak din diyor. Müslümanın aklına bir fikir gelmiş. Bir ateş yakalım elimizi sokalım hangimizin ki hak dinse onun eli yanmaz demiş. İkisi de gelmiş ve ellerini yanan ateşin içine sokmuşlar, ikisinin eli de yanmamış. Müslüman şok olmuş, şaşırmış. Ya rabbi ben iyi biliyorum ki hak din budur. Ben müslüman olduğum için, iman ettiğim için yanmadı, ya bu hıristiyanın ki neden yanmadı diyor. Allahü teala bildiriyor ki; sana dua etsin, senin yanında olduğu için, seni sevdiği için, senin hatırına onun ki de yanmadı. Kim olduğuna değil, kiminle olduğuna baksın buyuruyor. İşte bir müslümanın, Allahü tealanın sevdiği kulunun yanında öteki de yanmıyor. Bu hali görünce hıristiyan iman etmiş tabii.
Allahü teala dinimize hizmet edenlere ve hizmet etmek isteyenlere, rahmet eylesin, merhamet eylesin, yardım eylesin, afv eylesin inşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder