Alî bin Ömer Harbî hazretlerine “rahmetullahiteâlâ aleyh” bir gün
bazı sevdiği kimseler gelerek;
.
Efendim, haksız yere bizi
üzenler oluyor, ne yapalım?
diye sordular.
.
Cevâben;
Eden kendine eder. Yanına kâr kalmaz.
Ya kendinden çıkar, ya da çocuğundan.
Allahü teâlâ zâlimlere mühlet verir,
ama aslâ ihmâl etmez,
buyurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder