Seher vakti;
gecenin son altıda biridir.
Güneşin batışı ile imsak vakti arasındaki zaman 6’ya bölünüp imsak vaktinden çıkarılarak bulunur.
Bu zaman, kışın imsaktan 2 saat, yazın ise 1 saat kadar önce başlar.
Oruç tutmak için sahur yemeğine kalkıldığı zamanlar seher vaktine rastlar.
Zâriyat sûresi 17. ve 18. âyet-i kerîmelerinde buyuruldu ki:
“Onlar geceleri pek az (bir zaman) uyurlar, seher vakitlerinde hep istiğfar (tevbe) ederlerdi.”
Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:
“Üç ses vardır ki; onları Allahü teâlâ sever:
Zikredenin sesi,
Kur’ân-ı kerîm okuyanın sesi ve Seher vaktinde istiğfar edenin sesidir.”
“Gece seher vaktinde ve namazlardan sonra yapılan duâ kabul olunur.”
Seher vaktinde duâ ve istiğfar etmeli, ilmihâlini öğrenmeli, kazâ namazı kılıp bitirmeye çalışmalıdır.
Süfyân-ı Sevrî hazretleri buyurdu ki: Her gece;
“Allaha ibâdet edenler yok mu, kalksınlar?” diyen bir ses cihanı kaplar.
Âbidler kalkıp sehere kadar ibâdet ederler. Seher vakti olunca;
“İstiğfar edenler yok mu?” denir. Onlar da kalkıp istiğfar ederler.
Sabah namazı olunca da; “Gafillerden kalkan yok mu?” denir.
Bunlar ise, mevtaların mezarlarından kalkışları gibi kalkarlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder